Een brief uit Atjeh
De brief is geschreven door "Ome Hein" een broer van mijn Betovergrootvader. Hij was militair en werkte als sergeant[1],
en ontving de Willemsorde van 4e rang. Hetgene wat hij vermeld zijn 6 bladzijdes volle tekst.
De tekst staat hieronder, en de originele brief, staat in het documenten- en fotoalbum.
[1] (Booms, 1902)
en ontving de Willemsorde van 4e rang. Hetgene wat hij vermeld zijn 6 bladzijdes volle tekst.
De tekst staat hieronder, en de originele brief, staat in het documenten- en fotoalbum.
[1] (Booms, 1902)
Segli, den 13den Juni 1898
Waarde Ouders Zuster en Broeders!
In mijn laatste schrijven deelde ik en mede dat ik den 27sten Mei naar Segli zou vertrekken om mede deel uit te maken aan de Pedirexpeditie. Welnu den 28sten 's morgen zijn wij te Segli gedebarteerd en hebben toe rust gehad tot den 1 Juni en zijn toen den morgens uitgewekt, de Colonie bestond 2e, het 2e Revue, het 3 en het 14e Bataljon z. cavalerie, Artellerie
Cavlerie ..... ambulance en de virren en gerechts Treinen .
Na een klein uutje gemarcheerd te hebben kwamen wij voor een groot of en Aein waar de gevechtsformatie werd
aangenomen. Het 3e Bataljon en de Marechausse die ik boven vergat te melden vormdende eerste linie.
Blz.2
Na een goed uur gewacht te hebben om de overige twede den ambaulance en den gelegenheid te geven behoorlijk
op te marcheeren ging de Cavalerie als eel al eens vooruit om het gevecht uit te lokken werd door om
vooruitgewerkt. Te we Jongeren 8a900 M de tegenoverliggende rand den Kampongs nadenken vielen enige schoten waardoor we ons niets aantrokken en waarop de Cavalerie het front vrij maakten om zoonodig de flanken te kunnen dekken en daar waar het noodig mocht blijken snel uitvallen te doen. Zoo bleven nog een twee honderd ellef vooruit gaan toen het vuur vrij levig nog en noodig werd geoordeeld dit eens te beantwoorden en werd de halt gemaakt en bet voor gegoten na het 2de tal.. met het vizie van 700 M raakte we weer voorwaarts steeds met gesloten afdelingen.
Nu werd het vuur ofd vrijam... van vrij zeer hevig en reegen
(Blz. 3)
wij eenige gewonden Het terrein snakte rijstvelden 't was zeer moeilijk begaanbaar want telkensmoesten wij de voeten uit de modder trekken toch gingen wij er zeer snel over heen zoo snel zelfs dat eoafeditionaire Commandant er na het gerecht zijne Cameraden en over te kennen gaf en lui die en de reserfe waren bekende ons onmogelijk te hebben kunnen verlijen.
Toen we voor de 2e maal halt hielden om het vuur een fluit te beantwoorden vereenigde zich de vijand die eerst en een halbe Cancel voor ons had gezeten of twee punten waardoor de voorste linie bij het voorwaarts gaan werd verbroken en elk gedeelte op zich zelf tegen een stelling op liep. Onze Compagnie die bleef gerecht inde voorste linie was bekwamen bij dit gerecht is geworden. Van de vijand hebben bij het voorst vekken, dooden zien liggen maar dat zij zeer Zware verliezen hebben gehad
Blz. 4
moet men opmaken uit het feit dat zij toen wij binnen de afstand van 200 Meter kwamen reeds op de vlucht sloegen want toen was voor hun verdedigers juist den tijd gekomen om ons eens flink te poeien, waren ze blijven zitten ik geloof zeker dat hen niet veel moeite gekost zonder ons terug te werpen want we waren allen even overmoeidde meeste van ons vielen toen we ils versterking aan kwamen meer er bekommierde zich al bijzonder weinig om hetgeen nog gebleven kan, ikzelf
was onder die onverzichtige want waarlijk ik was geheel op. Na een goed kwartier of klein half uur gerust te hebben werd verzameld nog een poosje uitgeblazen de verliezen opgewonnen en de ambulance ingewacht en toen weer voorwaarts met een zoo breed mogelijk frontmast een moesten we door kampong trekken dus ieder oog en blik gereed zijn het gerecht te kunnen dannemen waar dit werd uitgedaagd het dwarde
(Blz. 5)
dan ook met lang op we zak en weer waarmeeAan den uitgang van eene kampong gekomen stonden we voor een groote versterking waaruit een lila werd afgeschoten die ons twee gewonden bezorgen, waarvan een na een uur of drie is overeden, srekde nemen en het vuur beantwoorden was het werk na een ogenblik met dit gevolg dat de vijand uit de versterking vluchtte en wij en op ons gemak bezit van waren wederom werd gerust en een broodje gemitiigd want de mang deed zijn rechten gelden door de geweldig te gaan jeuken toen weer voorwaarts onder aanhoudende vuur wat toch van liever leven zwak werd naar mate den dag eindigde tegen 4 uur of half 5 kwamen wij en een birak de Compagnie werd gelogeene op een patser (markt) waar de bewonen van gerlucht waren met achterlating van kunnen koop waren, dat w. z. van een gedeelte hier zijn we twee dagen en drie nachten gevleven. De 2e dag werden wij door de Atjehers aangevallen
en ik geloof was niet bij toeval
(Blz. 6)
een gemeen van zoo'n kerel afgegaan dat den overval voor ons niet zo goed zou zijn afgeloopen, hierbij werd van ons slechts een man gewond terwijl wij van den vijand vuur ifd 20 doode hebben gevonden, die des nachts door kunnen landgenooten zijn opgehaald. Verder heeft deze tocht die zeven dagen geduurd heeft niet veel opgeleverd als dat bfh 2e reserve Bataljon welke de 2e dag de dooden en gewonden naar Segli zou brengen een paniek is ontstaan waar door eenige dwangarbeiders en officiers bedienden door eigen zwepen zijn afgemaakt veel had dit echter niet om het lijf.
Salut
en tot een volgende keer
Hein
Waarde Ouders Zuster en Broeders!
In mijn laatste schrijven deelde ik en mede dat ik den 27sten Mei naar Segli zou vertrekken om mede deel uit te maken aan de Pedirexpeditie. Welnu den 28sten 's morgen zijn wij te Segli gedebarteerd en hebben toe rust gehad tot den 1 Juni en zijn toen den morgens uitgewekt, de Colonie bestond 2e, het 2e Revue, het 3 en het 14e Bataljon z. cavalerie, Artellerie
Cavlerie ..... ambulance en de virren en gerechts Treinen .
Na een klein uutje gemarcheerd te hebben kwamen wij voor een groot of en Aein waar de gevechtsformatie werd
aangenomen. Het 3e Bataljon en de Marechausse die ik boven vergat te melden vormdende eerste linie.
Blz.2
Na een goed uur gewacht te hebben om de overige twede den ambaulance en den gelegenheid te geven behoorlijk
op te marcheeren ging de Cavalerie als eel al eens vooruit om het gevecht uit te lokken werd door om
vooruitgewerkt. Te we Jongeren 8a900 M de tegenoverliggende rand den Kampongs nadenken vielen enige schoten waardoor we ons niets aantrokken en waarop de Cavalerie het front vrij maakten om zoonodig de flanken te kunnen dekken en daar waar het noodig mocht blijken snel uitvallen te doen. Zoo bleven nog een twee honderd ellef vooruit gaan toen het vuur vrij levig nog en noodig werd geoordeeld dit eens te beantwoorden en werd de halt gemaakt en bet voor gegoten na het 2de tal.. met het vizie van 700 M raakte we weer voorwaarts steeds met gesloten afdelingen.
Nu werd het vuur ofd vrijam... van vrij zeer hevig en reegen
(Blz. 3)
wij eenige gewonden Het terrein snakte rijstvelden 't was zeer moeilijk begaanbaar want telkensmoesten wij de voeten uit de modder trekken toch gingen wij er zeer snel over heen zoo snel zelfs dat eoafeditionaire Commandant er na het gerecht zijne Cameraden en over te kennen gaf en lui die en de reserfe waren bekende ons onmogelijk te hebben kunnen verlijen.
Toen we voor de 2e maal halt hielden om het vuur een fluit te beantwoorden vereenigde zich de vijand die eerst en een halbe Cancel voor ons had gezeten of twee punten waardoor de voorste linie bij het voorwaarts gaan werd verbroken en elk gedeelte op zich zelf tegen een stelling op liep. Onze Compagnie die bleef gerecht inde voorste linie was bekwamen bij dit gerecht is geworden. Van de vijand hebben bij het voorst vekken, dooden zien liggen maar dat zij zeer Zware verliezen hebben gehad
Blz. 4
moet men opmaken uit het feit dat zij toen wij binnen de afstand van 200 Meter kwamen reeds op de vlucht sloegen want toen was voor hun verdedigers juist den tijd gekomen om ons eens flink te poeien, waren ze blijven zitten ik geloof zeker dat hen niet veel moeite gekost zonder ons terug te werpen want we waren allen even overmoeidde meeste van ons vielen toen we ils versterking aan kwamen meer er bekommierde zich al bijzonder weinig om hetgeen nog gebleven kan, ikzelf
was onder die onverzichtige want waarlijk ik was geheel op. Na een goed kwartier of klein half uur gerust te hebben werd verzameld nog een poosje uitgeblazen de verliezen opgewonnen en de ambulance ingewacht en toen weer voorwaarts met een zoo breed mogelijk frontmast een moesten we door kampong trekken dus ieder oog en blik gereed zijn het gerecht te kunnen dannemen waar dit werd uitgedaagd het dwarde
(Blz. 5)
dan ook met lang op we zak en weer waarmeeAan den uitgang van eene kampong gekomen stonden we voor een groote versterking waaruit een lila werd afgeschoten die ons twee gewonden bezorgen, waarvan een na een uur of drie is overeden, srekde nemen en het vuur beantwoorden was het werk na een ogenblik met dit gevolg dat de vijand uit de versterking vluchtte en wij en op ons gemak bezit van waren wederom werd gerust en een broodje gemitiigd want de mang deed zijn rechten gelden door de geweldig te gaan jeuken toen weer voorwaarts onder aanhoudende vuur wat toch van liever leven zwak werd naar mate den dag eindigde tegen 4 uur of half 5 kwamen wij en een birak de Compagnie werd gelogeene op een patser (markt) waar de bewonen van gerlucht waren met achterlating van kunnen koop waren, dat w. z. van een gedeelte hier zijn we twee dagen en drie nachten gevleven. De 2e dag werden wij door de Atjehers aangevallen
en ik geloof was niet bij toeval
(Blz. 6)
een gemeen van zoo'n kerel afgegaan dat den overval voor ons niet zo goed zou zijn afgeloopen, hierbij werd van ons slechts een man gewond terwijl wij van den vijand vuur ifd 20 doode hebben gevonden, die des nachts door kunnen landgenooten zijn opgehaald. Verder heeft deze tocht die zeven dagen geduurd heeft niet veel opgeleverd als dat bfh 2e reserve Bataljon welke de 2e dag de dooden en gewonden naar Segli zou brengen een paniek is ontstaan waar door eenige dwangarbeiders en officiers bedienden door eigen zwepen zijn afgemaakt veel had dit echter niet om het lijf.
Salut
en tot een volgende keer
Hein